Anne Olde Hanter is bestuurslid van Young Financial Crime (YFC) en werkt bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Ze vertelt over haar werk en over de leuke kanten van samenwerken binnen YFC: “Een reden om me aan te sluiten was dat er vanuit de publieke sector nog niemand bij Young Financial Crime actief was. Ik dacht ‘Je moet die werelden samenbrengen, dat gaat ons wat opleveren in de toekomst’.”
“Ik werk tweeënhalf jaar als Adviseur Bedrijfsvoering bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid”, zegt Anne Olde Hanter: “In mijn werk hou ik me vooral bezig met de controle op beleid en uitvoering van de politie. Het gaat dan om uiteenlopende zaken. Ik richt me onder meer op internationale dossiers, op beleidsbudgetten en ook bijvoorbeeld op het meldkamerdomein. De politieke issues maken het erg leuk en interessant. We hebben veel te maken met de waan van de dag en de afwisseling spreekt me aan: Je weet vaak ’s morgens niet waar je ’s middags mee bezig bent. Ik volg debatten in de Kamer.
Wat daar gezegd wordt kan invloed hebben op ons werk. We zijn direct betrokken bij wat er in de maatschappij gebeurt en dat is heel boeiend: Ik kan echt een bijdrage leveren aan een goed functionerende politieorganisatie.
We hebben op onze afdeling best veel jongeren zo tussen eind 20 en begin 40. Dat vind ik prettig. De groep staat open voor ideeën en terugkijken in termen van ‘vroeger ging het zo’ gebeurt niet zo veel. Onze managers zijn ook erg bezig met vernieuwen en verjongen en kijken bijvoorbeeld actief naar ontwikkelingen rondom digitalisering. We zijn een team met een jonge blik.”
Dat ze nu op het ministerie werkt heeft Anne eigenlijk te danken aan een berichtje op social media, vertelt ze: “Ik kom uit Twente en toen ik me ging oriënteren op een studie had ik al wel het idee dat het superleuk zou zijn om op een ministerie te werken, Economische Zaken of zo. Dat vond ik altijd al wel interessant, maar ik deed er niets concreets mee. Ik ging Banking & Insurance studeren en vanuit die studie gaat iedereen eigenlijk naar een bank of een verzekeraar. Ik liep stage bij een verzekeraar, maar merkte dat het werken in die wereld toch niet was wat ik zocht. Ik besloot verder te gaan kijken en stuurde via Linkedin heel brutaal een berichtje naar de directeur FEZ op het ministerie van Justitie en Veiligheid. Hij verwees me door naar een van zijn MT-leden en dat is nu mijn manager. Zij zei ‘Kom maar eens langs’ en zo kwam ik aan deze baan.”
Ook bij Young Financial Crime (YFC) kwam Anne viavia terecht: “Ik had een leraar die iemand bij het IFFC kende. Ik deed wel eens een gastcollege voor zijn studenten omdat ik bij het ministerie werkte en had al interesse in het hele opsporingswerkveld. Deze leraar raadde me aan eens te kijken wat Young Financial Crime doet en toen ik op de site van het IFFC ging kijken zag ik dat ze voor het bestuur nieuwe mensen zochten. Inmiddels zit ik een klein jaar in het bestuur.
Wat ik vooral leuk vind is dat we via YFC onze gezamenlijke passie voor alles wat met Financieel Economische Criminaliteit te maken heeft bij elkaar kunnen brengen vanuit uiteenlopende vakgebieden. Je bouwt je netwerk erg uit.
Een reden om me aan te sluiten was ook dat er vanuit de publieke sector nog niemand bij Young Financial Crime actief was. Ik dacht ‘Je moet die werelden samenbrengen, dat gaat ons wat opleveren in de toekomst’. Vanuit mijn dossier had ik ook een netwerk bij de politie en dat leek me ook een nuttige aanvulling voor YFC.
Ik kijk wel uit naar het moment dat we weer live-evenementen kunnen gaan organiseren. We hebben de afgelopen tijd vooral lunchlezingen georganiseerd, vanuit heel verschillende vakgebieden. In oktober hebben wij een lezing georganiseerd over het afpakken van drugsgeld, samen met twee rechercheurs die ik via mijn werk ken. Er waren meer dan 200 aanwezigen; zowel vanuit de publieke als vanuit de private hoek bleek er heel veel interesse te zijn in elkaars werkveld. Na de lezing heb ik veel reacties gekregen van mensen die aangaven dat ze het heel interessant vonden en graag meer van dit soort lezingen wilden. Je ziet dat die lunchlezingen echt impact hebben.
Voor ons als YFC-bestuur was het organiseren van deze lezingen nieuw en dat maakt het extra leuk. Door ze te organiseren leer je heel snel wat wel werkt en wat niet werkt en wat de beste vorm is om de interactie tussen professionals tot stand te brengen.”