NEW YORK (ANP/BLOOMBERG) - Goldman Sachs vordert in totaal 174 miljoen dollar aan compensaties en bonussen terug van topbestuurders van de Amerikaanse zakenbank. Dat doet het financiële concern vanwege de megaboetes die het moet betalen voor zijn rol in het omkoopschandaal rond het Maleisische staatsfonds 1MDB.
Onder anderen topman David Solomon moet financieel bloeden voor de kwestie waarvoor Goldman Sachs schuld heeft bekend. Ook oud-baas Lloyd Blankfein en andere hoge bestuurders moeten voor miljoenen dollars aan eerdere compensaties terugstorten. De bekende Wall Street-firma vindt het belangrijk op deze manier een gebaar te maken. Meer dan de helft van het geld moet komen van drie iets minder prominente personen, onder anderen een voormalige topman van de Aziatische tak van de bank, tegen wie nog procedures lopen.
Goldman Sachs sloot eerder grote deals voor het Maleisische staatsfonds, dat de spil is in een groot schandaal in Maleisië. De voormalige premier van het land, Najib Razak, zou via het fonds grote sommen geld hebben laten wegsluizen. De Maleisische regering richtte 1MDB in 2009 op als investeringsfonds voor economische ontwikkeling. De Amerikaanse Justitie schat dat er miljarden dollars uit het fonds zijn verdwenen.
De affaire komt de bank duur te staan. In eigen land heeft Goldman Sachs de zaak met Justitie geschikt voor meer dan 2,3 miljard dollar. Het gaat om de hoogste boete ooit voor een overtreding van de zogeheten Foreign Corrupt Practices Act. Naast de boete moet Goldman Sachs ook nog meer dan een half miljard dollar aan in Maleisië behaalde winsten terugbetalen.
Goldman Sachs sloot vanwege zijn rol in het schandaal eerder al een schikking met Maleisië ter waarde van 3,9 miljard dollar. Ook in andere landen moeten de Amerikanen flink in de buidel tasten. Britse autoriteiten deelden bijvoorbeeld een boete uit van omgerekend 126 miljoen dollar en in Singapore is een geldstraf van 122 miljoen dollar opgelegd. In Hongkong moet Goldman Sachs 350 miljoen dollar neertellen, omdat de bank steken heeft laten vallen op het gebied van onder meer toezicht, voldoen aan de regelgeving en antiwitwasmaatregelen.
Via de Amerikaanse schikking wordt verdere vervolging in de VS wel vermeden voor de bank als geheel. Dat laatste is belangrijk voor de firma. Als het wel tot een veroordeling was gekomen, hadden sommige grote klanten mogelijk moeten vertrekken bij Goldman Sachs. Sommige bedrijven mogen namelijk geen zaken doen met banken met een crimineel verleden.
Prof. Sharon Oded, hoofd van de Amsterdamse Regulatory, Compliance and Investigations-praktijk bij het internationale advocatenkantoor Norton Rose Fulbright, en de voorzitter van de Compliance Kamer van het Institute for Financial Crime (IFFC) voegt toe:
"De record brekende Goldman Sachs-schikkingen van 2,9 miljard dollar zijn een pijnlijke herinnering voor internationaal opererende bedrijven dat ze steeds grotere handhavingsrisico’s lopen in als het gaat om grensoverschrijdende corruptie.”
“Deze schikking overtreft de torenhoge boetes die de afgelopen jaren zijn opgelegd in de toen record brekende zaken van Telia (2017 - $ 1,01 miljard); Petrobras (2018 - $ 1,78 miljard); en Airbus (2020 - $ 2,09 miljard). Bovendien vertegenwoordigt deze kwestie de toenemende samenwerking tussen autoriteiten over de hele wereld bij de bestrijding van corruptie bij bedrijven. Bij de handhaving op meerdere slagvelden waren in deze zaak negen verschillende instanties betrokken, in de VS, het VK, Zwitserland, Singapore, Luxemburg en Maleisië. "
Prof. Oded voegde toe: “Naast de krachtige boodschap die deze schikking naar het bedrijfsmanagement en compliance-leiders heeft gestuurd om te zorgen voor adequate controles om het risico op corruptie te verminderen, benadrukt deze schikking ook het belang van strategisch beheer van nalevingsfouten, rekening houdend met de veelvoud aan handhavingsfronten. Het beheren van interne onderzoeks- en verdedigingsstrategieën met blootstelling aan meerdere jurisdicties vereist een zorgvuldige en georkestreerde aanpak om het risico van opstapeling tot een minimum te beperken. Deze aanpak moet worden toegepast vanaf een zeer vroege fase van het interne onderzoek en moet elke beslissing van de organisatie begeleiden tijdens het handhavingsproces. "